سلام،
امروز غزلی از حافظ را که آقای شجريان در کنسرت سوييس در افشاری اجرا کرده و در قالب آلبوم فخیم سرو چمان عرضه شده است، تقديمتان میکنم. شایان یادآوری است که اجرای خصوصی از این غزل زیبا در بیات زند و با همنوازی تار استاد مجید درخشانی نیز در دست است.
ای که مهجوری عشاق روا میداری
عاشقان را ز بر خويش جدا میداری
تشنه باديه را هم به زلالی درياب
به اميدی که در اين ره به خدا میداری
دل ببردی و بحل کردمت ای جان ليکن
به ازين دار نگاهش که مرا میداری
ساغر ما که حريفان دگر مینوشند
ما تحمل نکنيم ار تو روا ميداری
ای مگس حضرت سيمرغ نه جولانگه توست
عرض خود میبری و زحمت ما میداری
تو به تقصير خود افتادی ازين در محروم
از که مینالی و فرياد که را میداری
حافظ خام طمع شرمی از این قصه بدار
سعی نابرده چه اميد عطا میداری
درباره این سایت